- ازدواج سفید و سرنوشت سیاه!
- قهرمانان ملی را به تاریخ نسپاریم!
- سناریوهای مختلف بنزینی پیش روی دولت/ برای مدیریت مصرف سوخت چه باید کرد؟
- دولت تصمیم به اعمال خاموشی گرفت/ آغاز قطع منظم برق از فردا
- شاخص شماره ۵۲/ شریک جرم
- سهگونه کنش؛ سازش،جنگ و مقاومت
- کتاب «پاییز آمد» توسعهدهنده فرهنگ ایثار و دفاع مقدس است
- نگین درخشان ری
- پلیس و امنیت اقتصادی پایدار
- نگاهی بر دستاوردهای عملیات وعده صادق ۲
- چرا ترور رهبران جنبشهای مقاومت موجب فروپاشی آن‌ها نمیشود؟
- جوانهای ورزشکار موجب سربلندی ایران هستند/ ملت را شاد کردید، از همه شما صمیمانه تشکر میکنم
- ماهوارهبر «قائم-۱۰۵» و ماهواره «نور-۴» تا سال آینده پرتاب می‌شود +فیلم
- صالح قاسمی: سازمان برنامه و بودجه پاشنه آشیل موفقیت قانون جوانی جمعیت است
- سپاه ۷۳ مجتمع آبرسانی برای ۳۵۰۰ روستا میسازد
پنجشنبه ؛ 01 آذر 1403 منافع زودگذر سیاسی عامل بی‌توجهی به پدیده بدحجابی
شاید تنها موضوعی که همگان از دوست و دشمن گرفته تا جناح‌های مختلف درون کشور در مورد آن توافق دارند، درگیر بودن جمهوری اسلامی با یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار است. جنگی که دشمن تقریباً از همان اوایل پیروزی انقلاب اسلامی با ابزار تحریم بر ملت ایران تحمیل کرده و در یک دهه گذشته شکل و ابعادی به‌مراتب گسترده‌تر و پیچیده‌تر نیز به خود گرفته است. توجه به این میدان مهم و محوری نباید نهادها و نیروهای انقلابی و دلسوز کشور را از یک جنگ مهم دیگر که به‌موازات جنگ اقتصادی در جریان است، غافل کند. بله! جنگ فرهنگی.
شاید تنها موضوعی که همگان از دوست و دشمن گرفته تا جناح‌های مختلف درون کشور در مورد آن توافق دارند، درگیر بودن جمهوری اسلامی با یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار است. جنگی که دشمن تقریباً از همان اوایل پیروزی انقلاب اسلامی با ابزار تحریم بر ملت ایران تحمیل کرده و در یک دهه گذشته شکل و ابعادی به‌مراتب گسترده‌تر و پیچیده‌تر نیز به خود گرفته است. توجه به این میدان مهم و محوری نباید نهادها و نیروهای انقلابی و دلسوز کشور را از یک جنگ مهم دیگر که به‌موازات جنگ اقتصادی در جریان است، غافل کند. بله! جنگ فرهنگی. رهبر معظم انقلاب اسلامی از سال‌های ابتدایی دهه هفتاد نسبت به این موضوع هشدار داده و بار‌ها از عبارت «شبیخون فرهنگی» در توصیف آن استفاده کردند. شدت و پیچیدگی این جنگ در یک دهه اخیر با گسترش ابزار‌های رسانه‌ای و اطلاعاتی مانند فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، جهشی قابل‌توجه یافته است.
مسئله حجاب و عفاف در این میدان نبرد، نقشی مهم و تعیین‌کننده دارد. حجاب اگرچه مسئله‌ای ظاهری است، اما کارکردی نمادین و بسیار مؤثر دارد. تبدیل حجاب برتر به حجاب، سپس شل حجابی، کم‌حجابی، بدحجابی و درنهایت بی‌حجابی اگرچه یک سیر ظاهری را در پوشش نشان می‌دهد، اما به‌روشنی گویا و آیینه‌ای از یک استحاله فکری و ایدئولوژیک دارد. شورای عالی انقلاب فرهنگی که رهبر معظم انقلاب اسلامی از آن به‌عنوان قرارگاه فرهنگی کشور یاد می‌کنند، در ۱۳ دی‌ماه سال ۱۳۸۴ «راهکار‌های اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» در کشور را با شماره ۴۲۷ به تصویب رساند.
بر اساس این مصوبه، وظایف موردی و تخصصی ۲۶ نهاد و دستگاه در کشور در این زمینه روشن‌شده که چیزی در حدود ۳۰۰ راهکار است. نکته قابل‌توجه آنکه این راهکار‌ها صرفاً پیشنهادی نبوده و این دستگاه‌ها موظف به اجرای آن هستند و هر شش ماه یک‌بار در جلسه‌ای که باید به ریاست وزیر ارشاد برگزار شود، موظف هستند گزارشی از اقدامات خود ارائه کنند. قانون‌گذاران با نگاهی وسیع و عمیق، وظایف دستگاه‌هایی مانند وزارت امور خارجه، وزارت صنایع و حتی وزارت راه را نیز مشخص کرده‌اند. سؤال اینجاست که چند درصد از این وظایف و تکالیف سیصدگانه پیگیری و عملیاتی می‌شوند؟ چند نهاد به‌طورجدی و دغدغه‌مند، مسئله حجاب و عفاف را پیگیری می‌کنند؟
سردار اشتری فرمانده نیروی انتظامی در جمع ائمه جمعه سراسر کشور گریزی به این موضوع زده و با گلایه از کم‌کاری نهاد‌های مربوطه، به‌حق از تنها بودن پلیس در مقابله با ناهنجاری‌های اجتماعی سخن گفتند و البته تأکید کردند که کم‌کاری دیگران باعث دلسردی و کم‌کاری پلیس نخواهد شد و نیروی انتظامی قاطعانه به وظایف قانونی خود در این زمینه عمل خواهد کرد. اغلب کم‌کاران و مسئولیت گریزان در این زمینه هر بار که نیروی انتظامی مورد هجمه و فشار قرار می‌گیرد، به‌جای حمایت از نیروی انتظامی
مسئله حجاب و عفاف در این میدان نبرد، نقشی مهم و تعیین‌کننده دارد. حجاب اگرچه مسئله‌ای ظاهری است، اما کارکردی نمادین و بسیار مؤثر دارد. تبدیل حجاب برتر به حجاب، سپس شل حجابی، کم‌حجابی، بدحجابی و درنهایت بی‌حجابی اگرچه یک سیر ظاهری را در پوشش نشان می‌دهد، اما به‌روشنی گویا و آیینه‌ای از یک استحاله فکری و ایدئولوژیک دارد. شورای عالی انقلاب فرهنگی که رهبر معظم انقلاب اسلامی از آن به‌عنوان قرارگاه فرهنگی کشور یاد می‌کنند، در ۱۳ دی‌ماه سال ۱۳۸۴ «راهکار‌های اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» در کشور را با شماره ۴۲۷ به تصویب رساند.
بر اساس این مصوبه، وظایف موردی و تخصصی ۲۶ نهاد و دستگاه در کشور در این زمینه روشن‌شده که چیزی در حدود ۳۰۰ راهکار است. نکته قابل‌توجه آنکه این راهکار‌ها صرفاً پیشنهادی نبوده و این دستگاه‌ها موظف به اجرای آن هستند و هر شش ماه یک‌بار در جلسه‌ای که باید به ریاست وزیر ارشاد برگزار شود، موظف هستند گزارشی از اقدامات خود ارائه کنند. قانون‌گذاران با نگاهی وسیع و عمیق، وظایف دستگاه‌هایی مانند وزارت امور خارجه، وزارت صنایع و حتی وزارت راه را نیز مشخص کرده‌اند. سؤال اینجاست که چند درصد از این وظایف و تکالیف سیصدگانه پیگیری و عملیاتی می‌شوند؟ چند نهاد به‌طورجدی و دغدغه‌مند، مسئله حجاب و عفاف را پیگیری می‌کنند؟
سردار اشتری فرمانده نیروی انتظامی در جمع ائمه جمعه سراسر کشور گریزی به این موضوع زده و با گلایه از کم‌کاری نهاد‌های مربوطه، به‌حق از تنها بودن پلیس در مقابله با ناهنجاری‌های اجتماعی سخن گفتند و البته تأکید کردند که کم‌کاری دیگران باعث دلسردی و کم‌کاری پلیس نخواهد شد و نیروی انتظامی قاطعانه به وظایف قانونی خود در این زمینه عمل خواهد کرد. اغلب کم‌کاران و مسئولیت گریزان در این زمینه هر بار که نیروی انتظامی مورد هجمه و فشار قرار می‌گیرد، به‌جای حمایت از نیروی انتظامی
و عمل به وظیفه قانونی خود، به فرافکنی متوسل شده و با رد اقدامات پلیس، مدعی می‌شوند که با اقدامات سلبی، کاری از پیش نمی‌رود و باید کار‌های فرهنگی، عمیق و درازمدت را در دستور کار قرار داد! برای فهم میزان سست بودن ادعا و استدلال این عده، ذکر یک مثال شاید خالی از لطف نباشد. فرض کنید جیب‌بری و کیف‌قاپی در شهر افزایش یابد و عده‌ای بگویند؛ «نباید با دزدان، برخورد انتظامی و قضایی کرد! این‌ها افرادی نیازمند و مشکل‌دار هستند که باید با بهبود وضع اقتصادی، زمینه عمل خلاف آن‌ها را از بین برد!»
به‌طور منطقی یکی از زمینه‌های سرقت، مشکلات مالی اغلب سارقان است، اما آیا مشکل مالی مجوز سرقت می‌شود؟ و سؤال مهم‌تر اینکه تا وقتی اوضاع اقتصادی مطلوب نشده، باید جیب‌بر‌ها و کیف‌قاپ‌ها را رها کرد و به حال خود گذاشت؟! چنین نسخه‌ای، نتیجه‌ای جز ترغیب دیگر افراد به سرقت و افزایش میزان جرم دارد؟ سردار اشتری در سخنرانی خود به نکته مهم و ظریفی، البته به‌صورت گذرا اشاره‌کرده و دلیل برخی از مخالفت‌ها با برخورد نیروی انتظامی با بدحجابان را، تذکر گرفتن نزدیکان فرد منتقد و مخالف عنوان کرد.
در کنار این مسئله شخصی، انگیزه‌های سیاسی و نگاه‌های کوته نگر انتخاباتی نیز، جای خود را دارد که برای چند رأی بیشتر، قانون کشور و مسائل فرهنگی و اعتقادی را مورد بی‌مهری و بی‌توجهی قرار می‌دهد. این عده را می‌توان مصداق کاملی از نشستن بر سرشاخ و بن بریدن دانست که منافع زودگذر سیاسی و حزبی را به آینده کشور و جامعه و حتی آخرت خود ترجیح می‌دهند. امروز نیروی انتظامی تنها از آب‌وخاک کشور مرزبانی نمی‌کند بلکه پلیس مرزبان حریم عفاف جامعه نیز هست. موج حمایت ائمه جمعه و فرماندهان سپاه‌های استانی از قاطعیت فرمانده نیروی انتظامی و اقدامات پلیس در حراست و حفاظت از مرز‌های عفاف در کشور را باید به فال نیک گرفته و آغازی بر پایان تنهایی و مهجوریت نیروی انتظامی در این عرصه بسیار مهم و کلیدی دانست.
به‌طور منطقی یکی از زمینه‌های سرقت، مشکلات مالی اغلب سارقان است، اما آیا مشکل مالی مجوز سرقت می‌شود؟ و سؤال مهم‌تر اینکه تا وقتی اوضاع اقتصادی مطلوب نشده، باید جیب‌بر‌ها و کیف‌قاپ‌ها را رها کرد و به حال خود گذاشت؟! چنین نسخه‌ای، نتیجه‌ای جز ترغیب دیگر افراد به سرقت و افزایش میزان جرم دارد؟ سردار اشتری در سخنرانی خود به نکته مهم و ظریفی، البته به‌صورت گذرا اشاره‌کرده و دلیل برخی از مخالفت‌ها با برخورد نیروی انتظامی با بدحجابان را، تذکر گرفتن نزدیکان فرد منتقد و مخالف عنوان کرد.
در کنار این مسئله شخصی، انگیزه‌های سیاسی و نگاه‌های کوته نگر انتخاباتی نیز، جای خود را دارد که برای چند رأی بیشتر، قانون کشور و مسائل فرهنگی و اعتقادی را مورد بی‌مهری و بی‌توجهی قرار می‌دهد. این عده را می‌توان مصداق کاملی از نشستن بر سرشاخ و بن بریدن دانست که منافع زودگذر سیاسی و حزبی را به آینده کشور و جامعه و حتی آخرت خود ترجیح می‌دهند. امروز نیروی انتظامی تنها از آب‌وخاک کشور مرزبانی نمی‌کند بلکه پلیس مرزبان حریم عفاف جامعه نیز هست. موج حمایت ائمه جمعه و فرماندهان سپاه‌های استانی از قاطعیت فرمانده نیروی انتظامی و اقدامات پلیس در حراست و حفاظت از مرز‌های عفاف در کشور را باید به فال نیک گرفته و آغازی بر پایان تنهایی و مهجوریت نیروی انتظامی در این عرصه بسیار مهم و کلیدی دانست.
منبع: سایت رهنما
اشتراک گذاری:
ارسال نظرات